Remigiusz Szuman – wokalista, gitarzysta, kompozytor, autor poetyckich tekstów, lider grup „Szumni” i „Niewidzialność Remigiusza Szumana”. Postać przez jednych przypisywana do rockowej braci, a przez innych do grona bardów. Szczęśliwy mąż i ojciec czwórki dzieci. Osoba niewidząca od pierwszego roku życia.
Remigiusz urodzony w dniu urodzin Jimi’ego Hendrixa i w roku jego śmierci został zaszczepiony muzycznym bakcylem we wczesnym dzieciństwie, gdy pozostając pod opieką dziadków przejawiał
żywe zainteresowanie dźwiękami wydawanymi przez dziadkowy akordeon. Potem jako kilkulatek uczęszczał na lekcje gry na pianinie. W wieku 12 lat, będąc uczniem Szkoły Podstawowej dla Dzieci Niewidomych w Laskach po raz pierwszy los zetknął go z gitarą. Instrument zafascynował go do tego stopnia, że Ognisko Muzyczne ukończył jako gitarzysta, a nie pianista.
Następnie po maturze przyszła kolej na Szkołę Muzyczną II stopnia. W wieku 35 lat Remigiusz został przyjęty na studia w klasie gitary klasycznej w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, które skończył z powodzeniem łącząc obowiązki studenta z rolą męża i ojca.
Pisanie tekstów poetyckich rozpoczął pod wpływem miłości do żony, przez długi czas zachowując je tylko dla siebie i wąskiego grona przyjaciół. Pierwsze publiczne zaprezentowanie napisanych piosenek miało miejsce w 2008 r podczas konkursu dla młodych autorów i kompozytorów SMAK w Myśliborzu, na którym zajął trzecie miejsce.
I tak rozpoczęła się droga Remigiusza w świecie pieśniarzy. Ludzi, którzy swoją sztukę i wyśpiewane teksty traktują jako formę komunikowania się ze światem oraz bycia w nim. Bez względu na użyte środki wyrazu i instrumenty akustyczne lub elektryczne.
Remigiusz w swej twórczości opisuje życie, które pojmuje jako nieustanny ruch w przeciwieństwie do bezruchu jako śmierci. Ruch jest dla niego swego rodzaju grą i ryzykiem, którego podejmowanie wymaga życie. Jak śpiewa w jednej z piosenek „kto nie gra, nie przegrywa”. Dlatego opisuje siebie samego jako wagabundę przemierzającego kilometry w towarzystwie gitary, czasem żony lub przyjaciół z którymi wykonuje piosenki własnego autorstwa.
Na pytanie, „z czym się zmagasz?” odpowiada: „przede wszystkim z samym sobą, bo myślę, że jak każdy, noszę w sobie wiele sprzecznych emocji i przekonań, z których wynikają różne moje ruchy, to że one są sprzeczne ze sobą powoduje, że wpadam w różne turbulencje. Te sprzeczności, koniec końców, są elementem życia, tak jest”.
W 2010 roku Remigiusz nagrał debiutancką płytę pod tytułem „Opowieści frontowe”. W studio oprócz grona przyjaciół towarzyszyli mu tacy muzycy jak Robert „Litza” Friedrich, Mateusz Pospieszalski i Marek Piekarczyk. Płyta zawiera 14 autorskich kompozycji, w których Remigiusz śpiewa i gra na gitarach. Płytę wydała wytwórnia MTJ.
W 2018 roku ukazała się płyta zespołu „Szumni” pod tytułem „Nie tak”, w 14 piosenkach prezentująca rockowe oblicze Remigiusza, w stylistyce nawiązującej do osiągnięć polskich zespołów punkowych z przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku.
Tekst opracowany na podstawie książki dr Grzegorza Dąbrowskiego „Pieśniarze na Szewskiej”.